Programy emerytalne tworzone są przez pracodawców. Przeważnie wygląda to tak, że pracownik wpłaca do funduszu określony procent zarobków, a drugie tyle dokłada pracodawca.

System automatycznego zapisu z możliwością rezygnacji z udziału w programie istnieje od 2012 r., wcześniej pracownicze programy były dobrowolne. Do programu automatycznie zapisywane są osoby powyżej 22. roku życia i poniżej wieku emerytalnego, które pracują na terytorium Wielkiej Brytanii oraz zarabiają więcej niż 10 tys. funtów rocznie.

Czytaj także: Emerytura w Anglii. Emerytura w UK podobna do polskiej?

Instytucja, która zarządza pieniędzmi, to NEST – korzysta ona z usług specjalistycznych firm, w tym również globalnych asset managerów, których fundusze (portfele) są elementem produktów inwestycyjnych oferowanych przez NEST. NEST ma 47 funduszy dopasowanych do wieku oraz pięć funduszy mających indywidualną strategię inwestowania.

Rozwiązanie jest oparte na zwolnieniu od podatku, co preferuje osoby zamożne i dużo kosztuje państwo, nie ma natomiast dopłat z budżetu państwa do kont uczestników. Koszt prowadzenia pracowniczych programów wynosi maksymalnie 0,75 proc. aktywów.