Kiedy już wybierzemy formę oszczędzania, do której mamy najwięcej zaufania, warto przyjrzeć się pobieranym opłatom.
Konta emerytalne ma w ofercie kilkadziesiąt różnego typu instytucji: banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, powszechne towarzystwa emerytalne oraz domy maklerskie. Wybór formy IKE zależy m.in. od wieku osoby, która chce oszczędzać.
Im dłużej będzie się oszczędzać, tym można wybrać bardziej odważne sposoby lokowania pieniędzy, co oznacza, że można oczekiwać także wyższych zysków z inwestowania pieniędzmi. Bardzo długa perspektywa odkładania pieniędzy — kilkudziesięciu lat — pozwala na wybranie nawet najbardziej agresywnych sposobów lokowania środków. W takiej sytuacji można sporą część środków lokować np. w akcje. Osoba oszczędzająca przez długi czas może zatem skorzystać z oferty funduszy inwestycyjnych, szczególnie tych, które inwestują bardziej ryzykownie lub wybrać ubezpieczenie (część ochronna tego produktu wiąże się jednak z dodatkowymi opłatami).
Obecni 40-latkowie, którzy będą oszczędzać kilkanaście lat mogą skorzystać z oferty zakładów ubezpieczeń i funduszy inwestycyjnych. Oszczędzający może zdecydować się także na produkt IKE-Obligacje w którym wpłacane składki są inwestowane bezpośrednio w obligacje skarbowe.
Osoby, które będą oszczędzać kilka lat powinny wybrać produkt dający pewny i stabilny zysk. Może to być lokata bankowa czy fundusz inwestycyjny lokujący aktywa na rynku pieniężnym lub dłużnym. lepiej nie ryzykować zbyt i mocno i nie podejmować inwestycji o wysokim ryzyku — czyli np. samodzielnych inwestycji w ramach rachunku maklerskiego. Z kolei polisy na życie z funduszem mogą być już za drogie.
Oszczędzając na IKE w towarzystwie funduszy inwestycyjnych (TFI) czy ubezpieczeniowym klient w ramach konta ma możliwość ustalenia w jakie fundusze chce lokować swoje składki. Instytucje te zwykle dają do wyboru od kilku do nawet ponad 20 funduszy. Część firm, zwłaszcza towarzystwa funduszy inwestycyjnych rekomenduje klientom określone portfele, w których składka jest lokowana w kilku funduszach. Klient nie podejmuje już wówczas samodzielnie decyzji w jakie fundusze chce, by jego pieniądze były ulokowane.