Sukces PPK w rękach pracodawców

Formalności związane z wprowadzeniem pracowniczych planów kapitałowych leżą po stronie pracodawcy. To on wybierze instytucję finansową, podpisze umowę o zarządzenie i prowadzenie PPK oraz przekaże składki pracowników.

Pracownicze plany kapitałowe to nic strasznego – przekonywali uczestnicy konferencji zorganizowanej przez „Rzeczpospolitą”. Sukces reformy w dużej mierze zależeć będzie od pracodawców, a konkretnie od osób wdrażających PPK w firmach. A prawdziwe efekty programu będą widoczne w poziomie partycypacji.

W Warszawie rozpoczął się cykl spotkań dla przedsiębiorców wyjaśniający, jak z sukcesem wprowadzić pracownicze plany kapitałowe. Kolejne odbędą się w Krakowie, Poznaniu, we Wrocławiu, w Gdańsku oraz Katowicach.

Bezpieczniej na emeryturze

Polska jest obecnie w fazie wzrostu gospodarczego. Ta pozytywna tendencja przekłada się na rynek pracy – w chwili obecnej stopa bezrobocia waha się w granicach 5,5–6 proc. Ma to wpływ na wzrost płac, w związku z czym zmniejsza się poziom tzw. sztywnych wydatków w budżetach gospodarstw domowych i rosną oszczędności. Niestety, większość oszczędności nie przynosi zamierzonych zysków. Co ważne, tylko 1 proc. odkładanych pieniędzy stanowią oszczędności na czas emerytalny.

– Teraz aktywne zawodowo pokolenie opłaca składki, z których są wypłacane emerytury obecnym emerytom. Dziś na jednego emeryta przypada czterech aktywnych zawodowo pracowników. Wydłużająca się średnia długość życia i malejący przyrost naturalny spowodują, że w 2050 roku liczba ta spadnie do poniżej dwóch osób. W obecnym systemie życie przyszłych emerytów będzie nieporównywalnie gorsze niż dziś. Oszczędzanie w PPK może znacząco poprawić sytuację materialną przyszłych emerytów – mówi Dariusz Selak, dyrektor biura relacji z klientami PFR Portal PPK.

Jeśli zaczniemy oszczędzać w wieku 35 lat, zarabiając 2,8 tys. zł miesięcznie, po 25 latach odbierzemy z PPK 73 617 zł przy założeniu, że wpłaty wynoszą 3,5 proc. wynagrodzenia, i 155 350 zł przy 8-proc. wpłacie. Przy zarobkach 5 tys. zł miesięcznie kwoty te będą wynosiły odpowiednio 123 565 zł oraz 269 517 zł.

Na konta w PPK pieniądze będą wpływać z trzech źródeł: od pracodawcy (1,5–4 proc.), od pracownika (2–4 proc.) oraz od państwa (250 zł wpłata powitalna i 240 zł dopłata roczna).

Osoby w wieku 18–55 lat są zapisywane do programu automatycznie, więc muszą złożyć deklaracje w przypadku rezygnacji, natomiast osoby po 55., a przed 70. rokiem życia składają wniosek o przystąpienie do programu. Program nie dotyczy osób, które ukończyły 70 lat.

W sumie się opłaca

– Idea IKE, IKZE czy PPE w Polsce nie rozwinęła się – przyznaje Wojciech Nagel, przewodniczący Rady Fundacji GPW. Tylko 420 tys. osób jest obecnie w programie PPE, w IKE i IKZE jest 620 tys. osób. PPK zostały stworzone, by rozwinąć efekt skali. W rozwoju PPK istotne jest, jaki będzie stopień partycypacji. Fakt, iż w pierwszej turze znalazły się firmy zatrudniające powyżej 250 osób, może mieć istotne, jeżeli nie kluczowe znaczenie dla kolejnych faz rozwoju programu. Jeśli firmy te odniosą większy czy umiarkowany sukces, na pewno wpłynie to na rozwój PPK w kolejnych jego fazach.

Inwestowanie w PPK jest bezpieczne, a zasady są dość konserwatywne. Polityka inwestycyjna Funduszu Zdefiniowanej Daty uwzględnia konieczność ograniczenia poziomu ryzyka inwestycyjnego w zależności od wieku uczestnika PPK oraz zmienia się w czasie odpowiednio do zmiany jego wieku.

Od utworzenia funduszu do 20 lat przed ukończeniem 60. roku życia 60–80 proc. środków uczestnika będzie inwestowane w część udziałową, a 20–40 proc. w część dłużną. Gdy uczestnik osiągnie 60 lat, maksymalnie 15 proc. środków będzie mogło być inwestowane w ramach części udziałowej, reszta będzie inwestowana w część dłużną.

Nieprzekraczalny termin

Formalności związane z wprowadzeniem PPK leżą po stronie pracodawcy. To pracodawca wybiera instytucję finansową, podpisuje umowę o zarządzenie oraz prowadzenie PPK. Do obowiązków pracodawcy należy także obliczenie wysokości wpłat i przekazanie ich do wybranej instytucji finansowej.

Warto wspomnieć, że wybór instytucji powinien być dokonany wraz z przedstawicielami pracowników, a wszelkie decyzje powinny być odpowiednio procedowane.

– Wybierając instytucję finansową, podmiot zatrudniający powinien się kierować takimi kryteriami jak: ocena proponowanych przez instytucję finansową warunków zarządzania środkami gromadzonymi w PPK, efektywność w zarządzaniu aktywami, doświadczenie w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi lub funduszami emerytalnymi oraz najlepiej rozumiany interes osób zatrudnionych – mówi Antoni Kolek, prezes Instytutu Emerytalnego.

Warto też pamiętać, że granice tych kryteriów są różne w zależności od potrzeb pracowników i samego przedsiębiorcy.