500 zł dla Jasia pozwoli odłożyć dla Jana

Jedna czwarta rodziców, którzy dostaną 500 zł na drugie i kolejne dziecko, deklaruje, że dzięki temu zastrzykowi gotówki będą mogli odłożyć 100–250 zł miesięcznie – wynika z badania ARC Rynek i Opinia. Przyjmijmy, że będzie to 150 zł miesięcznie przez 15 lat. Wkładając te pieniądze do skarpety, uzbieralibyśmy 27 tys. zł (niestety, trochę zjadłaby inflacja). To całkiem niezły prezent urodzinowy.

Jeżeli zainwestujemy oszczędności w sposób przynoszący 2 proc. zysku rocznie, po 15 latach będziemy mieli prawie 32 tys. zł. Zarobimy więc 5 tys. zł (od tego trzeba odliczyć 19-proc. podatek Belki; powinniśmy też uwzględnić przyszłą inflację). Żeby podatku nie płacić tak długo, jak długo oszczędności pracują, należałoby wybrać np. fundusz parasolowy.

W co lokować

Obecnie średnie oprocentowanie rocznej lokaty bankowej, niestety, nie przekracza 1,5 proc. Inwestując bardziej ryzykownie, nie możemy liczyć na dużo więcej.

– Przez dekady średnia roczna stopa zwrotu z inwestycji w akcje wynosiła ok. 10 proc. Ale w najbliższych dziesięcioleciach, ze względu m.in. na niskie stopy procentowe i problemy demograficzne, może wynosić raczej ok. 5–7 proc. – ocenia Paweł Homiński, członek zarządu Noble Funds TFI.

Przy rocznej stopie zwrotu na poziomie 5 proc., odkładając 150 zł miesięcznie przez 15 lat, zgromadzilibyśmy 41 tys. zł. Zainwestowanie wszystkich pieniędzy w akcje lub fundusze akcji z myślą o przyszłości dzieci byłoby jednak nieroztropne.

– Ważne są koszty inwestycji – podkreśla dr hab. Krzysztof Borowski z SGH. – Osobom nieobytym z instrumentami finansowymi radziłbym odkładać te 100–200 zł na lokatę bankową, która jest bezkosztowa. Trzeba tylko wybrać najlepiej oprocentowaną. Niewykluczone, że program 500+ zmotywuje banki do uruchomienia takich „kroczących” lokat, np. z miesięczną kapitalizacją odsetek. Można też kupować oszczędnościowe obligacje skarbowe (w PKO BP) lub inwestować w obligacje korporacyjne dużych, stabilnych polskich firm (trzeba mieć rachunek maklerski).

Na bardziej ryzykowne inwestycje, np. w akcje, mogą sobie pozwolić osoby, którym rynek kapitałowy nie jest całkiem obcy. Ale również one powinny wybierać produkty jak najprostsze, zrozumiałe i tanie.

Jak zmniejszyć koszty

Dobrym rozwiązaniem mogą być fundusze inwestycyjne. Najlepiej znaleźć sposób na kupowanie ich jednostek bez opłat manipulacyjnych (wynoszących nawet 5 proc.). Opłat nierzadko można uniknąć, korzystając ze stron internetowych TFI czy z bankowych lub maklerskich supermarketów funduszy (oferty banków w tym zakresie przedstawiliśmy tydzień temu, 4 lutego).

Jak wcześniej wspomnieliśmy, ze względów podatkowych warto zainteresować się funduszami parasolowymi (wiele subfunduszy w ramach jednego funduszu). Dzięki takiemu rozwiązaniu możemy przenosić oszczędności np. z funduszu akcji do funduszu obligacji (lub na odwrót) bez podatku od zysków kapitałowych; zapłacimy go dopiero po zakończeniu inwestycji.

W ostatnich latach w rankingach „Rzeczpospolitej” najwyższe notowania miały m.in. takie TFI, jak: KBC, Noble Funds, PKO, Union Investment. Ważne, żeby oceniać fundusze w długim terminie i nie sugerować się jednorazowymi sukcesami.

Fundusze akcyjne są droższe niż bezpośrednie inwestycje na giełdzie. Opłata za zarządzanie takim funduszem wynosi 4–5 proc. rocznie, podczas gdy standardowa prowizja maklerska to 0,38–0,39 proc. od wartości transakcji.