Najlepiej radziły sobie fundusze z Danii (12,1 proc.), Holandii (8,2 proc.), Australii (4,1 proc.) i Islandii (2,3 proc.). Fundusze z Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych, Włoch i Japonii odnotowały straty sięgające od 2,2 do 3,6 proc. Siedem krajów, w tym Finlandia, Grecja, Austria i Polska, odnotowało jeszcze wyższe straty – na poziomie realnych 4 proc.
Do grudnia 2011 roku aktywa funduszy emerytalnych osiągały przeciętnie poziom 72,4 proc. PKB, co oznacza wzrost z 67,3 proc. w roku 2001. Przy 138 proc. wartości PKB Holandia uzyskała najwyższy współczynnik. Za nią uplasowały się Islandia (128,7 proc.), Australia (92,8 proc.) i Zjednoczone Królestwo (88,2 proc.).
USA nadal są największym rynkiem, z aktywami wartymi 10,6 bilionów dolarów, jednakże ich udział spadł z 67,3 proc. w 2001 roku, do 53,2 proc. w 2011 roku. Aktywa funduszy brytyjskich osiągnęły 2,1 biliony dolarów, co oznacza 10,7-proc. udział. Dalej znajduje się Japonia z 7,4 proc. udziału wartego 1,5 biliona dolarów i Australia – z udziałem na poziomie 6,7 proc. i wartością 1,3 biliona dolarów.
Według raportu na słabe wyniki wpływ miały słabe rynki akcji i niskie stopy procentowe. Wartość akcji w portfelach osiągnęła w 2011 roku historyczne minimum. Jedynie trzy kraje miały portfele, w których wartość akcji przewyższała wartość obligacji. Australię cechował najwyższy współczynnik inwestycji w akcje – na poziomie 49,7 proc.. USA miały 48,1 proc. ulokowane w akcjach i 26 proc. w obligacjach. Finlandia 41,3 proc. w akcjach i 35,4 proc. w obligacjach.
Wiele funduszy przesunęło swoje umiejscowienie geograficzne, aby zmniejszyć ekspozycję w krajach o podwyższonym ryzyku (jak Chile, Dania, Holandia i Słowacja). Kryzys spowodował, że wiele z nich zdecydowało się na alternatywne inwestycje, np. w fundusze hedgingowe.
