Kurowski, czas kupowania akcji

Spad­ki na gieł­dzie, któ­re za­czę­ły się w sierp­niu, nie by­ły chy­ba dla pa­na szcze­gól­nym za­sko­cze­niem?

Adam Ku­row­ski: Du­że spad­ki za­wsze są za­sko­cze­niem. W tym przy­pad­ku po­wód był szcze­gól­ny – ob­niżka ra­tin­gu USA. Te­go nikt się nie spo­dzie­wał. Ocze­ki­wa­łem na­to­miast, że nie zre­ali­zu­ją się pro­gno­zy przy­spie­sze­nia wzro­stu PKB w dru­giej czę­ści ro­ku w sto­sun­ku do pierw­szej. W ja­kiejś mie­rze te spad­ki by­ły te­go kon­se­kwen­cją.

Za­da­łam po­przed­nie py­ta­nie ze wzglę­du na to, że od daw­na utrzy­my­wa­li­ście ni­skie za­an­ga­żo­wa­nie w ak­cje, jak­by nie wie­rząc w trwa­łą po­pra­wę ko­niunk­tu­ry. Wy­gra­li­ście, bo w 2011 r. naj­mniej stra­ci­li­ście ze wszyst­kich OFE.

Na­szym zda­niem w 2008 r. roz­po­czął się no­wy cykl ko­niunk­tu­ral­ny. Ma on in­ny cha­rak­ter niż po­przed­ni, po­nie­waż wią­że się z niższy­mi sto­pa­mi wzro­stu go­spo­dar­cze­go kra­jów wy­so­ko ­rozwi­nię­tych w sto­sun­ku do te­go, co mie­li­śmy w la­tach 2003 – 2007. Za­ło­ży­li­śmy, że le­piej bę­dą za­cho­wy­wa­ły się spół­ki dy­wi­den­do­we i te z wol­niej ro­sną­cy­mi, ale bar­dziej sta­bil­ny­mi przy­cho­da­mi, a go­rzej te, któ­re ba­zo­wa­ły tyl­ko na szyb­kim pro­gno­zo­wa­nym wzro­ście zy­sków.

Ile jesz­cze mo­że po­trwać ten cykl?

Przy­naj­mniej rok. Jesz­cze w 2012 r. sto­py wzro­stu PKB bę­dą ni­skie. Być mo­że w koń­ców­ce ro­ku po­ja­wią się lep­sze per­spek­ty­wy na ko­lej­ne la­ta.

A 2,5-proc. wzrost w Pol­sce w 2012 r. to sce­na­riusz opty­mi­stycz­ny czy pe­sy­mi­stycz­ny?

W prze­szło­ści wzrost PKB w Pol­sce o 2 proc. zda­rzał się sto­sun­ko­wo rzad­ko. Można więc po­wie­dzieć, że jest to ra­czej pe­sy­mi­stycz­ny sce­na­riusz. Wy­da­je mi się, że ana­li­ty­cy nie bio­rą pod uwa­gę mi­strzostw Eu­ro­py w pił­ce nożnej, któ­re po­win­ny zwięk­szyć wzrost PKB w II kwar­ta­le. Koń­czy­my też in­we­sty­cje in­fra­struk­tu­ral­ne, co po­win­no mieć do­bry wpływ na PKB w ca­łym I pół­ro­czu. Sła­by zło­ty po­pra­wi wy­ni­ki eks­por­te­rów i być mo­że po­zy­tyw­nie wpły­nie na dy­na­mi­kę pro­duk­cji prze­my­sło­wej. War­to też wspo­mnieć o sta­bil­nej sy­tu­acji go­spo­dar­ki Nie­miec, któ­re są naj­więk­szym part­ne­rem han­dlo­wym Pol­ski.

Czy­li można ocze­ki­wać więk­sze­go wzro­stu go­spo­dar­ki?

Nie zdzi­wił­bym się, gdy­by był trosz­kę wyższy niż to, co jest pro­gno­zo­wa­ne w tym mo­men­cie. Do­ty­czy to zwłasz­cza I pół­ro­cza. Trze­ba jed­nak pa­mię­tać, że mó­wi­my tyl­ko o 2 – 3-proc. wzro­ście PKB.

Fun­dusz AXA naj­le­piej in­we­sto­wał w 2011 r. To efekt wspo­mnia­ne­go przez pa­na do­sto­so­wa­nia port­fe­la do sy­tu­acji już od 2008 r.

Prze­bu­do­wy­wanie port­fela roz­po­czę­li­śmy w 2007 ro­ku, kie­dy to za­czę­li­śmy ku­po­wać spół­ki dy­wi­den­do­we i ogra­ni­czać za­an­ga­żo­wa­nie lub po pro­stu nie bra­li­śmy udzia­łu w ofer­tach pu­blicz­nych spół­ek ma­łej i śred­niej wiel­ko­ści. Ro­bi­li­śmy to głów­nie ze wzglę­du na ich zbyt wy­so­ką wy­ce­nę. Obec­nie, po­mi­mo zna­czą­ce­go po­gor­sze­nia pro­gnoz do­ty­czą­cych go­spo­dar­ki i wzro­stu zy­sków, wy­ce­na du­żej czę­ści z nich wy­da­je się sto­sun­ko­wo atrak­cyj­na. Ma­łe i śred­nie spół­ki, także ze wzglę­du na swo­ją struk­tu­rę sek­to­ro­wą, wy­da­ją się bar­dziej atrak­cyj­ne te­raz, niż by­ły kie­dy­kol­wiek w ostat­nich pa­ru la­tach.

Jak za­po­wia­da się rok 2012?

To bę­dzie czas ostrożne­go ku­po­wa­nia wy­bra­nych spół­ek – zwłasz­cza tych śred­niej wiel­ko­ści. Je­że­li cho­dzi o du­że pod­mio­ty ma­ją­ce więk­szy wpływ na wiel­kość alo­ka­cji w ak­cje, to można się praw­do­po­dob­nie spo­dzie­wać ofert ze stro­ny Skar­bu Pań­stwa.

Ob­ni­że­nie skład­ki tra­fia­ją­cej do OFE bę­dzie mia­ło wpływ na po­pyt branży eme­ry­tal­nej na ak­cje sprze­da­wa­ne przez re­sort skar­bu?

Trud­no dziś coś prze­wi­dy­wać. Je­że­li ce­na bę­dzie atrak­cyj­na, po­ja­wi się po­pyt. Za­sta­na­wia­ją­ce jest, co się sta­nie, je­że­li przy du­żej po­da­ży ak­cji OFE w zna­czą­cy spo­sób zmniej­szy­ły­by port­fel ob­li­ga­cji. Od cza­su wpro­wa­dza­nia II fi­la­ru nie mie­li­śmy jesz­cze ta­kiej sy­tu­acji. Do koń­ca nie wia­do­mo, ja­ki mia­ło­by to wpływ na ca­ły ry­nek ob­li­ga­cji skar­bo­wych. Być mo­że jest on na ty­le du­ży i płyn­ny, że pa­ro­mi­liar­do­wa po­daż z OFE nie zro­bi różni­cy.

Stra­ta OFE w 2011 ro­ku wy­nie­sie ok. 5 proc. Klien­ci ma­ją po­wo­dy do obaw?