Zmiany w prawie dotyczące kapitału początkowego zakłada ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, która obowiązuje od 23 września 2011 r. Pierwsza z nich dotyczy stażu ubezpieczeniowego. W tym przypadku skorzystają osoby, które dotychczas nie spełniały warunków do obliczenia kapitału początkowego, bo pracowały krócej niż pół roku i jeden dzień przed 1999 rokiem. Teraz przy obliczaniu składek będą się liczyć poszczególne dni pracy, a nie pełne lata. Ci, którym odmówiono naliczenia kapitału początkowego, będą więc mogli ponownie złożyć wniosek.
Kolejna zmiana związana jest ze zniesieniem daty granicznej dotyczącej okresu, z którego przyjmuje się zarobki do ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiary kapitału początkowego. Aby wyliczyć tzw. podstawę wymiaru kapitału początkowego, trzeba było do tej pory przedstawić ZUS-owi zarobki nie za cały okres zatrudnienia przed 1999 rokiem w celu wybrania najkorzystniejszego dziesięciolecia, ale tylko za 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z okresu od 1 stycznia 1980 r. do 31 grudnia 1998 r.
W przegłosowanych przez Sejm poprawkach do ustawy znalazł się teraz zapis, który pozwala wybrać 10 kolejnych lat z całego okresu zatrudnienia przed 1999 rokiem. Jednak wysokość zarobków jakie otrzymywaliśmy w tym czasie trzeba dokładnie udokumentować.
Nowa ustawa o naliczaniu kapitału początkowego przewiduje również inną zasadę wyliczania średnich zarobków. Dotyczy ona osób, które rozpoczęły pracę w trakcie roku np. 1 lipca, czy 1 sierpnia i w związku z tym nie przepracowały całego roku. Obecnie wskaźnik za rok, w trakcie którego rozpoczęto zatrudnienie był zaniżany, ponieważ osiągnięte w dany okresie zarobki porównywane były do przeciętnego wynagrodzenia z całego roku, a nie tylko do tych miesięcy, w których wnioskodawcy faktycznie pracowali. Teraz, przeciętne wynagrodzenie będzie ustalane tylko do faktycznych okresów, w których pracowaliśmy.
