Decyzja o zmianie funduszu powinna być przemyślana

Wybierając fundusz emerytalny, sprawdzamy przede wszystkim jego wyniki oraz koszty wiążące się z członkostwem. Ważne jest też to, czy mamy zaufanie do właścicieli danego OFE. Nie bez znaczenia jest poza tym jakość obsługi, choćby to, czy możemy liczyć na pomoc w odzyskiwaniu zaległych składek.

[srodtytul]1. Opłaty tracą na znaczeniu[/srodtytul]

Opłata od składki niedługo przestanie być kryterium wyboru. Od 2010 r. klientów wszystkich OFE będzie obowiązywać jedna stawka wynosząca 3,5 proc. Dziś żaden z funduszy nie pobiera tak niskiej opłaty. Najmniejsza to 4 proc.

Nieco inaczej jest z opłatami za zarządzanie. Zależą one od wysokości środków, jakimi zarządza OFE. Im aktywa wyższe, tym opłata niższa. W takiej sytuacji opłaca się być w jak największym funduszu. Zwłaszcza że od 2010 r., gdy aktywa przekroczą 45 mld zł, opłata będzie stała, a nie procentowa. Tak dużymi środkami wkrótce będą obracać dwa największe OFE: Aviva i ING. I one będą najtańsze (zresztą już są).

Paradoks polega na tym, że po wejściu w życie nowelizacji ustawy o OFE, obniżającej wysokość opłat od 2010 r., oba fundusze zakomunikowały, że pozyskiwanie nowych klientów przestało im się opłacać. Bo będą mogły pobrać od nich tylko jedną opłatę, od składki, a za zarządzanie już nie. Żaden fundusz nie może jednak odmówić osobie, która chce zostać jego klientem. Takich praktyk zakazuje prawo.

Znaczenia opłat nie można przeceniać również dlatego, że dobrze inwestujący fundusz potrafi zarobić tyle, że wystarczy i na pokrycie opłaty, i na przyzwoity zysk dla klienta.

[srodtytul]2. Liczy się efektywność[/srodtytul]

Wyniki inwestycyjne funduszy są zdecydowanie bardziej zróżnicowane niż opłaty. Z punktu widzenia klienta liczy się przede wszystkim ich stabilność. Nie chodzi bowiem o jednorazowe sukcesy w rankingach, ale o stałe plasowanie się na pozycjach powyżej średniej.

Zestawienia funduszy publikujemy w „Rz” (w „Moich Pieniądzach” co kwartał). Można je też znaleźć na stronach internetowych Komisji Nadzoru Finansowego (www.knf.gov.pl). Najnowsze ukaże się za ponad dwa tygodnie.

Akwizytor, namawiając nas do zmiany funduszu, z reguły będzie się powoływać na wyniki. Trzeba zwrócić uwagę, z jakiego okresu one pochodzą.

Zawsze można znaleźć przedział czasu, w którym fundusz wypada dobrze, a jego konkurent fatalnie. Najlepiej poprosić, by wyniki dotyczyły jak najdłuższego okresu, bo wtedy są najbardziej miarodajne. OFE działają już dziesięć lat.

[srodtytul]3. Kto jest właścicielem[/srodtytul]

Informacje o właścicielach towarzystw emerytalnych, które zarządzają OFE, znajdziemy na stronach WWW poszczególnych towarzystw, Komisji Nadzoru Finansowego, Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych (wśród członków Izby nie ma Pocztyliona-Arki i Polsatu).

Akcjonariuszami towarzystw emerytalnych są zwykle instytucje finansowe, np. firmy ubezpieczeniowe czy banki. Większość z nich ma duże doświadczenie na rynku finansowym.

Obecnie nic nie wiadomo, by jakiekolwiek towarzystwo miało problemy. Nie jest planowana też w bliskiej przyszłości żadna fuzja.

[srodtytul]4. Pomoc i dostęp do danych[/srodtytul]

Warto też zwrócić uwagę, czy fundusz zapewnia łatwy kontakt z biurem obsługi klienta, wygodny dostęp do informacji o rachunku, fachową i szybką pomoc we wszystkich sprawach związanych z członkostwem, w tym pomoc w odzyskiwaniu zaległych składek.

Bardzo istotny może się okazać dostęp do historii składek, bo dzięki niemu możemy sprawdzić, czy wszystkie pieniądze wpłynęły na nasze emerytalne konto.

Warto przy okazji zwrócić uwagę na to, że zmiana funduszu może być pod tym względem niewygodna.

– W skrócie chodzi o to, że fundusz, do którego docierają składki, rejestruje np. datę wpływu czy okres, którego składka dotyczy. Po transferze w nowym funduszu cała ta historia jest sprowadzona do jednej wpłaty transferowej. Oznacza to, że członek OFE nie może już w nim sprawdzić, za jakie miesiące są to składki. Z taką prośbą musi się zwrócić do poprzedniego funduszu – tłumaczy Hubert Kostrzyński z Aegon PTE. A stary fundusz nie ma obowiązku udzielić informacji, bo dana osoba nie jest już jego klientem.

[ramka][srodtytul]Opinia[/srodtytul]

[b]Rafał Mikusiński wiceprezes AIG PTE[/b]