Ma to miejsce w okresie, gdy następują poważne zmiany w europejskich systemach emerytalnych. Kryzys finansowy, problemy budżetowe państw ery post-kryzysowej, starzenie się europejskich społeczeństw oraz poważne zmiany na rynkach pracy wynikające z czwartej rewolucji przemysłowej, wymuszają reformy europejskich systemów emerytalnych.
Powszechnie stosowanym rozwiązaniem jest podnoszenie wieku emerytalnego. Ale niektóre kraje decydują się na dalej idące reformy, w tym nawet zmianę sposobu wyliczania przyszłych emerytur.
W praktyce poziom naszej emerytury w przyszłości będzie uzależniony od rozwoju gospodarczego w danym kraju, stopy zwrotu z inwestycji na lokalnych rynkach finansowych, realnego wzrostu wynagrodzeń na danym rynku pracy oraz inflacji. A są to czynniki, które mogą dość mocno się różnić pomiędzy krajami UE, nawet w ramach strefy euro.
A są to zmienne, które różnią się pomiędzy poszczególnymi krajami, nawet w ramach strefy euro.
Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego
Obywatele Unii Europejskiej mają prawo do swobodnego przemieszczania się i podejmowania pracy w każdym kraju należącym do Unii. Nie było by to w pełni możliwe bez koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Zasady tej koordynacji zawarte są w przepisach Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. (rozporządzenie podstawowe) oraz Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z 16 września 2009 r. (rozporządzenie wykonawcze).
Przepisy te obowiązują na terenie Unii Europejskiej od 1 maja 2010 r. Obowiązują one również w Szwajcarii (od 1 kwietnia 2012 r.) oraz Islandii, Liechtensteinie i Norwegii (od 1 czerwca 2012 r.).