Emerytura w USA

Publikacja: 03.06.2018 15:49

Emerytura w USA

Foto: pieniadze.rp.pl

W skład systemu emerytalnego Stanów Zjednoczonych wchodzi kilka instytucji: federalny fundusz Social Security, plany emerytalne oferowane przez pracodawców, oraz indywidualne rachunki emerytalne obywateli.

Prawo do pełnej emerytury wyliczonej przez administrację Social Security na podstawie wysokości zarobków uzyskuje się z ukończeniem 66 lat dla osób urodzonych w latach 1943-1954, a dla urodzonych po roku 1954 jest stopniowo wydłużony do 67 lat. I tak, dla urodzonych w roku 1955 pełny wiek emerytalny wynosi 66 lat i 2 miesiące, 1956: 66 lat i 4 miesiące 1957: 66 lat i 6 miesięcy, 1958: 66 lat i 8 miesięcy, 1959: 66 lat i 10 miesięcy. Osoby z roku 1960 i młodsze mają pełny wiek emerytalny na poziomie 67 lat.

Istnieje możliwość ubiegania się o wcześniejszą emeryturę, ale jest wtedy ona znacznie niższa. Można również wybrać późniejszą emeryturę, np. dopiero po ukończeniu 70 lat, tak aby powiększyć świadczenia.

Emerytury państwowe z funduszu Social Security należą się obywatelom, którzy przepracowali co najmniej 10 lat i odprowadzali w tym czasie podatki na ten fundusz. Zatrudnieni na etat płacą z tego połowę, podczas gdy drugą połowę odprowadza do fiskusa pracodawca. Pracujący na własny rachunek płacą cały podatek z własnej kieszeni.

Plany emerytalne oferują także zakłady pracy. Do prowadzonych przez nie funduszy emerytalnych zwykle dokłada się pracownik i pracodawca. Fundusze, zarządzane zazwyczaj przez wyspecjalizowane agencje, inwestują zgromadzone tam pieniądze na giełdzie. Wkłady do funduszu są zwolnione od podatków.

Amerykanie, którzy nie mają zakładowych planów emerytalnych, jak osoby pracujące na własny rachunek, mogą otworzyć indywidualne rachunki emerytalne (I.R.A.) w bankach, które także mogą inwestować zdeponowane tam kwoty na giełdzie. Coroczne wkłady na I.R.A. można sobie odpisać od podatków. Podatki płaci się dopiero wtedy, gdy z rachunków podejmuje się pieniądze.

Z powodu wysokiego deficytu budżetowego i rosnącego długu publicznego USA przyszłość federalnego funduszu emerytalnego (Social Security) jest niepewna. Ponieważ amerykańskie społeczeństwo się starzeje – coraz mniej osób w wieku produkcyjnym musi utrzymywać osoby starsze – przewiduje się, że za kilkadziesiąt lat świadczenia z S.S. będą zmniejszone, chyba że podwyższy się wiek emerytalny. Emerytury z S.S. nie są zresztą wysokie – np. osoba o dochodach ok. 50 tys. dolarów brutto rocznie może liczyć na ok. 1000 dolarów miesięcznie.

Państwo zachęca w związku z tym do otwierania indywidualnych rachunków emerytalnych i korzystania z planów zakładowych – stąd bodźce podatkowe. Niestabilność rynku finansowego w ostatnich latach, zwłaszcza po kryzysie 2008 r., wstrzymuje jednak wielu od prób pomnażania zgromadzonych tam oszczędności przez inwestowanie ich na giełdzie.

źródło: tygodnikplus, dziennik związkowy, finanse.wp.pl

W skład systemu emerytalnego Stanów Zjednoczonych wchodzi kilka instytucji: federalny fundusz Social Security, plany emerytalne oferowane przez pracodawców, oraz indywidualne rachunki emerytalne obywateli.

Prawo do pełnej emerytury wyliczonej przez administrację Social Security na podstawie wysokości zarobków uzyskuje się z ukończeniem 66 lat dla osób urodzonych w latach 1943-1954, a dla urodzonych po roku 1954 jest stopniowo wydłużony do 67 lat. I tak, dla urodzonych w roku 1955 pełny wiek emerytalny wynosi 66 lat i 2 miesiące, 1956: 66 lat i 4 miesiące 1957: 66 lat i 6 miesięcy, 1958: 66 lat i 8 miesięcy, 1959: 66 lat i 10 miesięcy. Osoby z roku 1960 i młodsze mają pełny wiek emerytalny na poziomie 67 lat.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Materiał Partnera
Zainwestuj w przyszłość – bez podatku
Materiał Partnera
Tak możesz zadbać o swoją przyszłość
Emerytura
Wypłata pieniędzy z PPK po 2 latach oszczędzania. Ile zwrotu dostaniemy
Emerytura
Autozapis PPK 2023. Rezygnacja to dobry pomysł? Eksperci odpowiadają
Emerytura
Emeryci ograniczają wydatki. Mają jednak problemy z długami