Ile będziemy mogli sami wpłacić na rachunek PPK?

Trwa budowa pracowniczych planów kapitałowych. Ich podstawowym celem jest umożliwienie pracownikom systematycznego gromadzenia oszczędności, z których będą mogli oni korzystać w przypadku poważnego zachorowania, zakupu nieruchomości lub po osiągnięciu 60 roku życia (art. 3 ustawy o PPK).

Należy zadać pytanie jak i ile będziemy mogli zaoszczędzić na naszym rachunku PPK?

Odpowiedź na to pytanie należy rozpocząć od podkreślenia faktu, że gromadzenie oszczędności na rachunku PPK to prawo pracownika, a nie jego obowiązek. To od decyzji pracownika zależy, czy jakiekolwiek wpłaty będą trafiać na jego rachunek w PPK (art. 23 ustawy o PPK). Jeżeli pracownik złoży deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat, to pracodawca nie może ze środków własnych dokonywać jakichkolwiek wpłat na rachunek pracownika PPK i nie może potrącać jakichkolwiek wpłat na PPK z wynagrodzenia pracownika.

Czytaj także: Ile pracodawca wpłaci nam na rachunek PPK?

Jeżeli pracownik takiej deklaracji nie złoży to zarówno pracodawca jak i sam pracownik będą dokonywać systematycznych wpłat na rachunek pracownika w PPK. Wybór ten będzie dodatkowo premiowany przez państwo w formie wpłaty powitalnej oraz dopłat rocznych.

Czytaj także: Ile państwo wpłaci nam na rachunek PPK?

Wpłaty finansowane przez uczestnika PPK dzielą się na wpłaty podstawowe oraz dodatkowe. Obie wpłaty nalicza się od wynagrodzenia pracownika, które jest zdefiniowane jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK (art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK). Oznacza to, że pracodawca jest zobowiązany naliczać i potrącać wpłaty do PPK od każdego wynagrodzenia pracownika, od którego płaci składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

WPŁATA PODSTAWOWA FINANSOWANA PRZEZ UCZESTNIKA PPK

Wysokość wpłaty podstawowej finansowanej przez uczestnika PPK została ustalona na poziomie 2 proc. wynagrodzenia (art. 27 ustawy o PPK). Przepisy wykluczają możliwość innego ustalania wpłat podstawowych niż procentowo od wynagrodzenia (art. 25 ust. 3 ustawy o PPK). Oznacza to, że wpłata podstawowa nie może być ustalana kwotowo. Co do zasady uczestnik PPK nie ma również prawa aby zmienić procentową wysokość wpłaty podstawowej. Może on tylko zrezygnować z dokonywania wpłat na PPK. Ale będzie to oznaczać również rezygnację z wpłat ze strony pracodawcy oraz dopłat ze strony państwa.

WPŁATA PODSTAWOWA UCZESTNIKA ZARABIAJĄCEGO MNIEJ NIŻ 120 PROC. MINIMALNEGO WYNAGRODZENIA

Jeżeli miesięczne wynagrodzenie uczestnika, osiągane z różnych źródeł, nie przekracza kwoty odpowiadającej 120 proc. minimalnego wynagrodzenia, (por. art. 2–5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę) to może on zmniejszyć wysokość swojej wpłaty podstawowej (art. 27 ust. 2 ustawy o PPK). Oznacza to, że w 2019 roku prawo takie będą mieć pracownicy zarabiający mniej niż 2700 zł brutto. Zmniejszona wpłata podstawowa musi mieścić się w przedziale od 0,5 proc. do 2 proc. wynagrodzenia. Musi ona być również ustalona w wymiarze procentowym, ale o jej ostatecznej wysokości decyduje pracownik. Wysokość zmniejszonej wpłaty podstawowej może na przykład zostać ustalona na poziomie 0,76 proc. wynagrodzenia.

Zmiana wysokości wpłaty podstawowej finansowanej przez uczestnika PPK ma formę deklaracji składanej pracodawcy (art. 27 ust. 4 u.p.p.k.). Uczestnik może później zmienić zadeklarowaną wysokość wpłaty podstawowej. Zmiana ta ma formę kolejnej deklaracji, która również składana jest pracodawcy. Musi ona określać nowy wymiar składki podstawowej finansowanej przez uczestnika PPK (art. 27 ust. 6 u.p.p.k.).

Ostateczna weryfikacja wysokości wynagrodzeń uczestnika PPK osiąganych z różnych źródeł będzie ciążyć na Polskim Funduszu Rozwoju (art. 58 ust. 3 pkt 5 u.p.p.k.).

Umożliwienie słabo wynagradzanym pracownikom zmniejszenia wysokości wpłaty podstawowej będzie sprzyjać ich większemu uczestnictwu w PPK. Dzięki temu będą oni mogli otrzymywać również wpłaty finansowane przez pracodawcę, wpłatę powitalną oraz dopłaty roczne. Zapobiegnie to wykluczaniu osób wykonujących pracę dorywczą lub w niepełnym wymiarze godzin z systemu PPK. Jednocześnie da to szansę budowania dodatkowych oszczędności na okres emerytalny również tym pracownikom, którzy tylko przejściowo narażeni są na znaczny spadek zarobków.

WPŁATA DODATKOWA FINANSOWANA PRZEZ UCZESTNIKA PPK

Pracownikowi przysługuje również prawo do finansowania wpłaty dodatkowej. Jej wysokość określana jest procentowo i nie może przekraczać 2 proc. wynagrodzenia (art. 27 ust. 2 u.p.p.k.). Należy podkreślić, że pracodawca nie może ani zmusić ani zakazać pracownikowi dokonywania wpłat dodatkowych. Deklaracja o chęci dokonywania wpłat dodatkowych przez uczestnika PPK ma formę pisemną i składana jest u jego pracodawcy. Deklaracja ta musi określać procentową wysokość wpłaty dodatkowej finansowanej przez uczestnika.

Uczestnik PPK ma prawo zmiany wysokości wpłaty dodatkowej lub rezygnacji z jej finansowania w dowolnym momencie. Zmiana lub rezygnacja również ma formę pisemną i również składana jest przez pracownika swojemu pracodawcy. Rezygnacja lub zmieniona wysokość wpłaty dodatkowej finansowanej przez uczestnika PPK obowiązuje od następnego miesiąca po złożeniu deklaracji.

Należy podkreślić, że możliwość dokonywania wpłat dodatkowych, finansowanych zarówno przez pracodawcę jak i pracownika, znacznie zwiększają elastyczność PPK.