Jest to gwarant prywatności środków, które uczestnicy gromadzą na swoich rachunkach. Jeżeli pracownik zastanawia się, czy warto pozostać w PPK bądź zapisać do programu (w przypadku osób w wieku 55-69 lat), możliwość dokonania zwrotu powinna go zachęcić.
PPK jest współfinansowane przez trzy podmioty – pracodawców, pracowników i ze środków publicznych. Zarówno pracodawcy jak i pracownicy w każdym miesiącu wnoszą obowiązkowe wpłaty – pracodawca 1.5% wynagrodzenia uczestnika, pracownik co do zasady wnosi w każdym miesiącu 2% swojego wynagrodzenia, natomiast ze środków publicznych na rachunek uczestnika po spełnieniu warunków przewidzianych w ustawie trafi wpłata w wysokości 250 zł, a w każdym roku dopłata roczna w wysokości 240 zł. Informacja o źródłach finansowania jest szczególnie istotna, bowiem w zależności od źródła finalizowania, w momencie kiedy uczestnik będzie chciał dokonać zwrotu, z jego środków instytucja finansowa dokona odmiennych potrąceń.
Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający
Z wpłat wnoszonych do PPK przez pracodawcę instytucja finansowa dokona dwóch potrąceń – w pierwszej kolejności 30% środków zostanie przekazane do FUS (ZUS) jako składka emerytalna zapisana na rachunku uczestnika w miesiącu, w którym zwrot jest dokonywany. Z pozostałych 70% środków instytucja finansowa dokona potrącenia podatku od zysku kapitałowego i pozostałą cześć wypłaci uczestnikowi.
Uczestnik w ramach tej części zgromadził 10 tysięcy zł, z czego zysk wypracowany to 1 tysiąc zł. W pierwszej kolejności 2,7 tysiąca zł zostanie przekazane do FUS, natomiast z 7,3 tysięcy pozostałych po potrąceniu do FUS, uczestnik otrzyma 7 110 zł.
Wpłaty finansowane przez uczestnika
Z wpłat finansowanych przez uczestnika instytucja finansowa dokona potrącenia podatku od zysku kapitałowego. Jest to jedyny koszt, jaki uczestnik będzie musiał ponieść, chcąc skorzystać ze swoich środków.
