Postawiliśmy na bezpieczne inwestycje

Zarządzający funduszem Axa przedstawia politykę inwestycyjną tego OFE.

Publikacja: 15.01.2015 05:40

Adam Kurowski

Foto: materiały prasowe

Rz: Średnia stopa zwrotu OFE wyniosła w ubiegłym roku zaledwie 0,8 proc. Czy to zadowalający wynik?

WIG w ubiegłym roku praktycznie nie wzrósł. Biorąc to pod uwagę, należy wskazać, że wynik funduszy jest dobry. Trudno jednak się odnosić tylko do wyniku jednorocznego, gdyż fundusze emerytalne z zasady inwestują długoterminowo i tak należy oceniać efekty. Wyniki od początku działalności funduszy emerytalnych, a także za ostatnie pięć czy dziesięć lat, są dobre.

Zmiany w OFE sprawiły, że fundusze stały się zupełnie nowymi produktami. Trudno więc porównywać teraz ubiegłoroczne osiągnięcia z wcześniejszymi.

Faktycznie, od wprowadzenia zmian regulacyjnych na początku lutego 2014 r. fundusze emerytalne stały się w dużej mierze funduszami akcyjnymi o znacząco wyższym profilu ryzyka niż dotychczas. Dla klientów oznacza to przede wszystkim większą zmienność rocznych wyników. Jeżeli jednak oszczędzamy systematycznie, to niezależnie od tego, jak dobra albo jak zła jest stopa zwrotu w pojedynczym roku, w średnim terminie akcje powinny przynosić przyzwoity zysk. W przypadku OFE dochodzi jeszcze fakt, że jest to produkt tani do inwestowania, gdyż opłaty na rzecz towarzystw emerytalnych są stosunkowo niskie.

Axa w ubiegłym wypracowała najwyższą stopę zwrotu spośród wszystkich funduszy emerytalnych. Jaka jest pana recepta na dobry wynik?

Zważywszy, że w 2014 r. indeksy na naszym rynku praktycznie nie rosły, o wyniku decydowała głównie selekcja sektorowa i selekcja spółek. Chętnie inwestowaliśmy w firmy dywidendowe, w tym w PZU; akcje tego ubezpieczyciela mieliśmy przeważone w ramach sektora finansowego. Mieliśmy również stosunkowo dużo akcji spółek dywidendowych z sektora użyteczności publicznej. Zwróciliśmy uwagę, że przy cenach prądu, jakie były w 2013 r., stopy zwrotu z kapitału w sektorze wytwórstwa energii były bardzo niskie. W zestawieniu z planowanymi inwestycjami w tym sektorze wydawało się to mało intuicyjne. I rzeczywiście ceny prądu urosły, a wraz z nimi ceny spółek energetycznych. Jednocześnie niedoważone w naszym portfelu były małe spółki, których kursy w zeszłym roku spadały. Był to rezultat słabszego od oczekiwanego wzrostu gospodarczego w Polsce oraz zmian w polityce inwestycyjnej OFE.

Czy spółki dywidendowe, które z definicji są stabilniejsze, to sposób na ustabilizowanie portfela ogołoconego z obligacji skarbowych?

Strategię inwestycyjną, w której koncentrujemy się na spółkach płacących dywidendy, realizujemy już od kilku lat. Postawiliśmy na nią, ponieważ wydawało nam się, że perspektywy wzrostu w Europie i w Polsce są słabsze, niż były w poprzedniej dekadzie. W związku z tym bardziej cenna jest paroprocentowa dywidenda niż poszukiwanie iluzorycznego wzrostu cen akcji.

Ewidentnie stawia pan na bezpieczeństwo.

Jesteśmy funduszem emerytalnym i chcemy inwestować w sposób bezpieczny. Wydaje się, że spółki dywidendowe faktycznie zapewniają dobrą stopę zwrotu przy jednocześnie nieco mniejszym poziomie zmienności, niż jest to w przypadku pozostałych spółek. Inwestycje zagraniczne traktujemy głównie jako element osiągnięcia ekstrastopy zwrotu z akcji spółek, które w naszym przekonaniu mają lepszą relację zysku do ryzyka w porównaniu z polskimi odpowiednikami, a dodatkowo zapewniają odpowiednią płynność.