4 stycznia 2018 r. Prezydent RP podpisał wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie ustawy znoszącej górny limit składek na ZUS. Podstawą decyzji Prezydenta, były zastrzeżenia co do trybu procedowania nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Kluczowe znaczenie miało stanowisko reprezentatywnych Organizacji Związków Zawodowych i Organizacji Pracodawców. Zdaniem Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” oraz Konfederacji Lewiatan doszło do poważnego naruszenia zasad przyświecających działaniu Rady Dialogu Społecznego. Organizacje te wskazują, że proces legislacyjny dotyczący nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie był prawidłowy.
W ocenie partnerów społecznych proponowane zmiany mają charakter systemowy i mogą wywoływać poważne skutki w sferze ubezpieczeń społecznych, przychodów Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, budżetu jednostek samorządu terytorialnego, Narodowego Funduszu Zdrowia, a nawet całego rynku pracy.
Podstawowym zarzutem, co do trybu procedowania nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jest jego tempo i niewłaściwy sposób. Projekt został skierowany do opiniowania na forum Rady Dialogu Społecznego w trybie art. 19 ustawy o związkach zawodowych oraz art. 16 ustawy o organizacjach pracodawców. Tego samego dnia w tym samym kształcie został on przyjęty przez Komitet Stały Rady Ministrów. Diametralnie skróciło to czas na prowadzenie rzetelnej dyskusji nad ważną zmianą dla całego sytemu ubezpieczeń społecznych. Niestety takie postępowanie nie tylko świadczy o lekceważeniu stanowiska partnerów społecznych, ale stanowi również naruszenie elementarnych zasad dotyczących właściwego procesu legislacyjnego oraz zasad dialogu społecznego.
Dlatego można i należy się spodziewać, że Trybunał Konstytucyjny przychyli się do opinii, iż tempo i sposób procedowania projektu ustawy o ważnej zmianie w systemie ubezpieczeń społecznych podważa podstawowe zasady zaufania do państwa prawa i jego instytucji.
