Już wkrótce pracodawca będzie miał obowiązek przygotowywania informacji skierowanej indywidualnie do pracownika dotyczącej szczegółów Pracowniczych Programów Emerytalnych.
8 stycznia 2018 r. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przedstawiło projekt zmian w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych. Celem tych zmian jest dostosowanie polskiego prawa do przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/50/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie minimalnych wymogów służących zwiększeniu mobilności pracowników między państwami członkowskimi dzięki łatwiejszemu nabywaniu i zachowywaniu uprawnień do dodatkowych emerytur (Dz. Urz. UE L 128 z 30.04.2014).
Nowelizacja przepisów ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, ostatecznie określi maksymalny okres oczekiwania na nabycie prawa do przystąpienia do pracowniczego programu emerytalnego oraz poszerzy obowiązki informacyjne pracodawców prowadzących PPE.
Obecnie obowiązujące przepisy ustawy o PPE określają jedynie minimalny okres, jaki pracownik musi czekać, aby przystąpić do prowadzonego przez pracodawcę PPE. Okres ten może wynosić nie mniej niż 3 miesiące, chyba że umowa zakładowa stanowi inaczej (art. 5 ust. 1 ustawy o PPE). Natomiast nigdzie nie jest określony maksymalny czas oczekiwania na przystąpienie do pracowniczego programu emerytalnego. W Polsce brak regulacji w tym zakresie nigdy nie stanowił poważnego problemu. Jeżeli krajowy pracodawca nie jest zainteresowany uczestnictwem swoich pracowników w PPE, to nie organizuje takiej dodatkowej formy gromadzenia środków. Dzięki zapowiadanym zmianom maksymalny czas oczekiwania pracownika na uczestnictwo w PPK będzie wynosił nie więcej niż 3 lata.
Dużo bardziej praktyczne znaczenie będą miały zmiany rozszerzające obowiązki informacyjne pracodawców prowadzących PPE.
