Kiedy wdowa lub wdowiec ma prawo ubiegać się o emeryturę zmarłego współmałżonka? Czy wiek, zatrudnienie lub jego brak oraz posiadanie dzieci mają wpływ na „przejęcie" emerytury małżonka?
W chwili śmierci małżonka lub małżonki trzeba spełniać kilka warunków. Pierwszy to ukończenie 50 lat lub niezdolność do pracy. Nie są one jednak brane pod uwagę, jeżeli małżonek wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków, lub rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie ukończyło 16 lat (lub 18 lat jeśli dziecko się uczy) Zasada ta obowiązuje również kiedy wdowa sprawuje pieczę nad dzieckiem, całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej.
Uprawnienie do renty rodzinnej przysługuje również wdowie (lub wdowcowi), jeśli spełni warunek dotyczący wieku lub niezdolności do pracy w okresie nie dłuższym niż 5 lat od śmierci męża/żony, lub od zaprzestania wychowywania w/w dzieci.
Małżonka rozwiedziona oraz wdowa, która przed śmiercią męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia w/w warunków wymaganych od wdowy, w dniu śmierci męża miała prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
Wdowa lub wdowiec, którzy nie spełnią żadnego z wymienionych warunków wymaganych do przyznania renty rodzinnej i nie posiadają niezbędnych źródeł utrzymania - mają prawo do okresowej renty rodzinnej przez okres jednego roku od dnia śmierci małżonka/ki albo przez okres uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej. Termin na wykorzystanie tego ostatniego uprawnienia wygasa po 2 latach od śmierci małżonka/ki.
