Finlandia jest krajem o jednym z najszybciej starzejących się społeczeństw europejskich. Zgodnie z danymi Eurostatu, udział osób powyżej 65 r.ż. w całości populacji Finlandii wzrósł z poziomu ok. 7 proc. w 1960 r. do ponad 17 proc. w 2011 r. Wartość tego wskaźnika wzrastała szybciej jedynie dla Portugalii, Niemiec, Włoch i Bułgarii - wynika z analizy eksperta FOR Katarzyny Michalskiej "Jak zwiększyć aktywność zawodową osób w wieku przedemerytalnym? Przykład Finlandii".
Na początku lat 90. Finlandia przeżyła okres załamania gospodarczego, którego jednym ze skutków był gwałtowny wzrost bezrobocia. W celu zniwelowania kosztów społecznych rząd prowadził politykę wczesnego wychodzenia z rynku pracy poprzez wiele programów wcześniejszych emerytur, rent oraz zasiłków dla osób bezrobotnych.
Łatwo dostępne świadczenia dezaktywizacyjne zwiększyły wydatki na emerytury z 7 proc. PKB w 1990 r., do ponad 9 proc. w 1996 r., a na zasiłki dla bezrobotnych z 1,4 proc. PKB do 4,3 proc. PKB w analogicznym okresie.
W obliczu pogarszających się prognoz demograficznych oraz pogarszającej się sytuacji finansów publicznych - pisze Katarzyna Michalska - rząd zdecydował się na wprowadzenie szeregu zmian mających na celu podniesienie efektywnego wieku emerytalnego. Do głównych sposobów osiągnięcia tego celu należało: podniesienie wieku uprawniającego do skorzystania z poszczególnych świadczeń dezaktywizacyjnych oraz stopniowa likwidacja renty ze złagodzonymi warunkami medycznymi oraz wcześniejszej emerytury dla osób bezrobotnych.
W wyniku wprowadzonych zmian współczynnik zatrudnienia wśród osób w wieku 55-64 wzrósł z 36 proc. w 1995 roku, do niemal 57 proc. w 2011 roku. Ponadto obniżono udział osób pobierających świadczenia dezaktywizacyjne w grupie wiekowej 55-62 oraz zwiększono współczynnik aktywności zawodowej wśród osób w wieku przedemerytalnym z 43 proc. w 1995 r., do 61 proc. w 2011 r.
