Duński system emerytalny najwyżej oceniony

Coroczne badanie, rozszerzone w tym roku – po włączeniu Danii i Korei Pd. – do 18 państw, pokazało, że kolejność 10 wiodących krajów w dużej mierze została nienaruszona. Holandia, Australia, Szwecja, Szwajcaria i Kanada – najlepsza piątka z 2011 r. pozostała na pozycjach od 2. do 6.

Duńskie stowarzyszenie branżowe Forsikring & Pensions (F&P) wyraziło zadowolenie z pierwszego miejsca w rankingu, ale ostrzegło polityków, żeby trzymali się z dala od systemu emerytalnego. Dyrektor zarządzający Per Bremer Rasmussen powiedział, że przez wiele lat walczono o stworzenie najwyższej klasy systemu emerytalnego, lecz wymaga on od pracowników zrozumienia konieczności oszczędzania na emeryturę każdego miesiąca.

W badaniu przeprowadzonym przez Australijskie Centrum Badań Finansowych dodano, że Dania mogłaby jeszcze bardziej polepszyć swój wynik, gdyby podniosła poziom oszczędności gospodarstw domowych. Najwyższa możliwa do osiągnięcia ocena w tej podkategorii to 20, a Dania osiągnęła 9.

Autor raportu, australijski uczony David Knox, powiedział, że wiele krajów odczuwa coraz większą presję z powodu starzenia się społeczeństwa i niskich zysków z inwestycji. Według niego dla zapewnienia długoterminowo i na stałe odpowiednich świadczeń konieczne są reformy.

Pomimo pierwszej pozycji, wynik Danii wynoszący 82,9 obniżyła ocena dotycząca integralności systemu (78,9), w przeciwieństwie do Holandii, która w tej kategorii otrzymała ocenę 90. Dania za to była lepsza pod względem stabilności i adekwatności (dostosowania).

Jeśli chodzi natomiast o ocenę różnicy wieku emerytalnego i spodziewanej długości życia teraz i w 2035 roku, Dania otrzymała najwyższą notę z ośmiu europejskich krajów. Ten kraj jest jednym z kilku, które starają się powiązać długość życia z przedłużaniem wieku przejścia na emeryturę. Przewidywany wiek emerytalny w roku 2050 ma tam wynosić 69 lat.

UK jest jedynym krajem spośród 10 liderów, którego pozycja zmienia się z roku na rok pomimo polepszenia oceny w kategorii adekwatności i integralności, stanowiących odpowiednio 40 proc. i 25 proc. oceny. Kraj plasuje się powyżej średniej w obu tych kategoriach, podczas gdy ocena stabilności obniżyła się o 10 proc. do 46,5, co jest poniżej średniej wynoszącej 52,1. Efektem tego UK oceniono na C+, tak jak Chile, tuż przed USA i Polską ocenionymi na C. Niemcy i Francję, z wynikami kolejno 55,3 i 54,7, oceniono najgorzej z krajów europejskich pomimo wyższej niż średnia oceny adekwatności systemów emerytalnych. Jednak obydwa kraje otrzymały niższą ocenę za stabilność systemów, wyprzedzając jedynie Chile, Japonię i Brazylię.

Po raz pierwszy w 4-letniej historii edycji rankingu Dania osiągnęła pierwsze miejsce, z najwyższym z dotychczasowych wynikiem powyżej 80, mimo że duńskie fundusze emerytalne alokują inwestycje w aktywa wzrostowe na poziomie poniżej 20 proc. Według indeksu najwyższy wynik w podkategorii adekwatności mógłby być osiągnięty jedynie przy alokacji na poziomie 40–60 proc. Ale żaden z trzech najlepszych krajów (Dania, Holandia i Australia) nie spełnił tych wymagań. W raporcie skrytykowano Australię za niespotykanie wysoki, przekraczający 60 proc. poziom zaangażowania w aktywa wzrostu, ponieważ wystawia to na ryzyko inwestycyjne uczestników większości programów o zdefiniowanej składce.

W raporcie oszacowano, że alokacja w aktywa wzrostu w Holandii spadła średnio do poziomu pomiędzy 21–30 proc. (w Danii 11–20 proc.). Knox stwierdził, że nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, jaki jest najlepszy poziom alokacji dla każdego kraju. Jednak szersza dywersyfikacja aktywów w całym systemie może prowadzić do lepszych wyników, niż koncentrowanie się jedynie na akcjach i obligacjach. Komentując wyniki raportu, Bremer Rasmussen z duńskiego F&P zaapelował o apolityczność systemu emerytalnego. Powiedział, że najlepsze, co politycy mogą zrobić dla stabilności systemu, jest trzymanie się od niego z daleka. Dodał, że badanie pokazało także kilka obszarów, w których duński system emerytalny mógłby zostać ulepszony. Można także dołożyć większych starań, by ludzie pracowali dłużej.

Ale tymi sprawami zajęto się już w ramach reformy emerytalnej i dostosowywania wieku emerytalnego.