Mało kto wie, że oprócz czterech popularnych marek telefonii komórkowej (Plus, Play, Orange, T-Mobile) i należących do nich submarek (Plush, Red Bull Mobile, Nju Mobile, Heyah) w Polsce działa około 20 innych niezależnych pod względem właścicielskim dostawców usług mobilnych. To tak zwani wirtualni operatorzy sieci mobilnych (ang. Mobile Virtual Network Operator, MVNO), czyli przedsiębiorstwa nieposiadające własnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym masztów, nadajników ani częstotliwości radiowych. Świadczą usługi dzięki hurtowym umowom z operatorami infrastrukturalnymi, ale jako osobne byty prawne; podpisują samodzielnie umowy z klientami. Oferta MVNO często – przynajmniej pod względem cenowym – bywa nie gorsza niż najpopularniejszych dostawców, a czasem nawet atrakcyjniejsza.