Skutki ciężkiego, trwałego kalectwa dotykają często nie tylko samego poszkodowanego w wypadku, ale także jego najbliższych, którzy nieraz muszą gruntownie zmienić swoje życie, żeby zaopiekować się mężem czy dzieckiem; mało tego – często poszkodowany jest w takim stanie, że nie można z nim utrzymywać takiej więzi, jak to miało miejsce przed wypadkiem. Tak jest np. wtedy, gdy znajduje się on w stanie wegetatywnym.
Niepełnosprawność wpłynąć może na wszelkie aspekty życia rodzinnego i zawodowego osoby poszkodowanej, uniemożliwiając tym samym prawidłowe utrzymywanie więzi. Ciężko poszkodowani mogą wymagać stałej opieki, co rodzi konieczność rezygnacji przez najbliższych członków rodziny z dotychczasowego zatrudnienia i trybu życia. Często pojawia się również deficyt bliskości i bezpieczeństwa, a życie rodziny koncentruje się na chorobie, co jest bardzo obciążające psychicznie. Pojawia się problem zadośćuczynień z tego tytułu.
Warto sprawdzić: Dom zniszczony, odszkodowanie starczy na drzwi. Co robić?
Zerwane więzi – zadośćuczynienie za krzywdę
Do niedawna wydawało się, że kwestia ta nie budzi już w doktrynie żadnych wątpliwości, a to za sprawą uchwały Sądu Najwyższego (sygn. akt III CZP 60/17) z marca 2018 r., zgodnie z którą sąd może przyznać zadośćuczynienie za krzywdę osobom najbliższym poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego uszczerbku na zdrowiu. Chodziło tylko o takie więzi rodzinne, które mają postać rzeczywistych, silnych i trwałych więzi emocjonalnych, przejawiających się na zewnątrz w sposób umożliwiający ich obiektywną weryfikację. Sąd Najwyższy podkreślił, że o naruszeniu dobra osobistego w sposób uzasadniający domaganie się naprawienia wynikłej stąd krzywdy można mówić tylko w razie poważnego i trwałego kalectwa, powodującego niezdolność do nawiązania relacji typowej dla więzi rodzinnej.
Tą uchwałą Sąd Najwyższy dał zielone światło do ubiegania się o zadośćuczynienie rodzinom tych poszkodowanych, którzy na skutek wypadku doznali ciężkiego, trwałego uszczerbku na zdrowiu prowadzącego do naruszenia więzi rodzinnych i prawa do niezakłóconego życia rodzinnego.