Wysokość diety radnego w skali miesiąca nie może przekroczyć półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. Ta kwota w 2017 r. wynosiła 1789,42 zł. Do 2020 r. nic się nie zmieniło, a również w 2021 r. zostanie na tym samym poziomie. Półtorakrotność tej kwoty to dokładnie 2684,13 zł i jest to maksymalna możliwa dieta radnego. Wysokość ostatecznej diety zależy jednak od liczby mieszkańców danej gminy czy powiatu.
W gminach wiejskich i miejskich powyżej 100 tys. mieszkańców wysokość diety może wynieść maksymalnie 2684, 13 zł czyli 100 proc. półtorakrotności kwoty bazowej. Gdy liczba mieszkańców wynosi od 15 tys. do 100 tys. dieta radnego spada do 75 proc., czyli 2013,10 zł. Poniżej 15 tys. mieszkańców wysokość diety radnego wynosi 1342, 07 zł, czyli 50 proc. maksymalnej kwoty.
Podobnie wygląda sytuacja w przypadku radnych powiatu. W ciągu miesiąca przysługuje im dieta radnego w wysokości 70 proc., czyli 1878,89 zł, gdy liczba mieszkańców powiatu nie przekracza 60 tys. Z kolei w przypadku powiatów o zaludnieniu w przedziale od 60 tys. do 120 tys. mieszkańców radny otrzymuje dietę w wysokości 2281,52 zł, czyli 85 proc. Jeśli natomiast liczba mieszkańców przekracza 120 tys. przysługuje mu 100 proc. maksymalnej kwoty czyli 2684,13 zł.
W sejmikach wojewódzkich radni otrzymują dietę nieprzekraczającą półtorakrotność kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe.
Rada Gminy ma kompetencje do określenia zasad przyznawania diety. Do nich należy również określenie wysokości diety jako ekwiwalent utraconych korzyści. Przy ustalaniu wysokości dochodu, rady powinny brać pod uwagę funkcje pełnione przez samorządowca. Oznacza to, że możliwe jest zróżnicowanie wysokości diet w zależności od funkcji pełnionych przez radnego nie tylko w samej radzie, lecz także w jej komisjach. Ważne jest również to, że radnemu przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach ustalonych przez radę gminy.
Podstawę wypłacenia diety stanowi obecność radnego na sesji lub udział w posiedzeniach komisji. W przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na wyżej wspomnianych konsyliach, rada powinna ustalić zasady obniżania kwoty ryczałtowej.
