Zarządzający umiejętnie wykorzystuje okazje pojawiające się na rynku papierów dłużnych, w czym pomaga mu szerokie spektrum dostępnych instrumentów i elastyczna polityka inwestycyjna. Zarządzający nie waha się też korzystać z dźwigni finansowej czy instrumentów pochodnych. Główną część portfela stanowią polskie papiery skarbowe oraz obligacje nominowane w walutach obcych. Co istotne, ryzyko walutowe jest zabezpieczane.
Uzupełnieniem portfela są obligacje korporacyjne stanowiące zwykle około 15–20 proc., dlatego ich wpływ na wynik całego portfela nie jest istotny. Wśród emitentów takich papierów dominują duże krajowe przedsiębiorstwa o niskim ryzyku kredytowym. Ze względu na przyjętą politykę inwestycyjną, stopy zwrotu mogą cechować się większą zmiennością niż w przypadku klasycznych funduszy papierów dłużnych.