W piątek Rządowe Centrum Legislacji opublikowało nową wersję projektu ustawy wdrażającej unijną dyrektywę MiFID II (ustawa o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw). Ta wersja przepisów została przyjęta przez Stały Komitet Rady Ministrów.
Dużym zaskoczeniem dla zarządzających funduszami jest przywrócenie zapisów, które zniknęły z poprzedniej wersji projektu, a nawet zaostrzenie części z nich.
Zgodnie z wcześniejszymi wariantami noweli minister finansów miał zyskać możliwość określenia w drodze rozporządzenia maksymalnej wartości opłat stałych za zarządzanie funduszami. W obecnej wersji będzie musiał, a nie – mógł, takie rozporządzenie wydać.
Z tego samego art. 18 wynika, że wysokość opłaty stałej za zarządzanie funduszami otwartymi (FIO) i specjalistycznymi (SFIO) będzie uzależniona od ich strategii inwestycyjnych. Już dziś w praktyce do takiego zróżnicowania dochodzi, ale nie jest ono narzucone przepisami.
