Z początkiem lipca ruszają pracownicze plany kapitałowe – program długoterminowych oszczędności, który ma zapewnić Polakom dodatkowe środki na emeryturze. Pierwsze PPK zostaną uruchomione w największych firmach, które zatrudniają co najmniej 250 osób. To niemal 3,5 tysiąca podmiotów zatrudniających ponad 3 mln osób. W kolejnych krokach do PPK stopniowo będą włączane coraz mniejsze firmy i instytucje:

  • od 1 stycznia 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób,
  • od 1 lipca 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób,
  • od 1 stycznia 2021 r. pozostałe podmioty oraz osoby zatrudnione w jednostkach sektora finansów publicznych.

Pracodawca utworzy PPK

Nowy program kierowany jest nie tylko do pracowników etatowych, ale do wszystkich osób zatrudnionych, które świadczą pracę, niezależnie od formy umowy, za którą płatnicy odprowadzają składki na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Oznacza to, że do PPK przystąpią także osoby pracujące na umowach zlecenia. Pracownicy, którzy mają mniej niż 55 lat i są zatrudnieni co najmniej od trzech miesięcy, zostaną automatycznie zapisani przez pracodawcę do PPK. Dla osób między 55. a 70. rokiem życia uczestnictwo jest możliwe, ale nie obowiązkowe. Uczestnictwo w programie dla wszystkich pracowników jest dobrowolne i istnieje możliwość pisemnej rezygnacji. Procedura ponownego zapisu wszystkich pracowników będzie się powtarzać co cztery lata. Autorzy projektu liczą na to, że przed wypisaniem się z PPK przyszli emeryci zastanowią się nad tym, co mogą stracić, i zdecydują się na dalsze oszczędzanie. Automatyczny zapis sprawdził się w innych krajach, np. w Nowej Zelandii i w Wielkiej Brytanii, gdzie odsetek osób oszczędzających w programach opartych na tym mechanizmie jest bardzo wysoki. Osoby, które ukończyły 70 lat, nie będą już mogły uczestniczyć w programie.

Za utworzenie PPK w firmie odpowiedzialny jest pracodawca. Decyzja o pozostaniu bądź wystąpieniu z programu należy wyłącznie do pracownika. Pracodawca ma za zadanie wybór instytucji, która będzie zarządzała pieniędzmi jego pracowników gromadzonymi w ramach programu. Rolę instytucji zarządzających będą mogły pełnić: powszechne towarzystwa emerytalne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń na życie i pracownicze towarzystwa emerytalne. Opłaty za zarządzanie wyniosą maksymalnie 0,6 proc. aktywów netto funduszu lub subfunduszu w skali roku, z czego 0,1 proc. tylko pod warunkiem zrealizowania dodatniej stopy zwrotu nie niższej od stopy referencyjnej.

""

pieniadze.rp.pl

Wpłaty nie tylko pracownika

Wpłaty na konto PPK będą pochodzić z trzech źródeł: od pracodawcy, pracownika i państwa. Zarówno w przypadku wpłat po stronie pracownika, jak i pracodawcy wysokość wpłat będzie naliczana procentowo od wysokości wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Pracownik, który zdecyduje się na oszczędzanie w PPK, będzie odkładał co najmniej 2 proc. wynagrodzenia, a pracodawca dopłacał 1,5 proc. Jeżeli pracownik zdecyduje się pozostać w programie, proporcjonalnie do jego składki pracodawca i rząd dołożą swoją część. Dopłaty ze strony państwa będą następujące: jednorazowa składka powitalna wyniesie 250 zł, a coroczna wpłata 240 zł.

Możliwe będzie podniesienie wpłat – ze strony pracownika do maksymalnie 4 proc., a ze strony pracodawcy o 2,5 proc. Łączna minimalna odprowadzana składka może zatem wynieść 3,5 proc. (2 proc. pracownik +1,5 proc. pracodawca), a maksymalna 8 proc.

Osoby o najniższych zarobkach będą mogły dokonywać niższych wpłat, ale będzie to miało też drugą stronę medalu: niższe zgromadzone oszczędności. Osoba, której miesięczne wynagrodzenie uzyskiwane ze wszystkich źródeł będzie równe lub niższe niż 120 proc. minimalnego wynagrodzenia w danym roku, będzie mogła wpłacać mniej niż 2 proc., ale nie mniej niż 0,5 proc.

Oszczędności w PPK to dodatkowe środki na emeryturę. Pieniądze z PPK będzie można wypłacać z chwilą ukończenia 60 lat, niezależnie od tego, kiedy uczestnik PPK przechodzi na emeryturę. Możliwa będzie wypłata jednorazowa w wysokości do 25 proc. zgromadzonych środków i rozłożenie pozostałych wypłat na co najmniej 120 miesięcznych rat.

Autopromocja
Wyjątkowa okazja

Roczny dostęp do treści rp.pl za pół ceny

KUP TERAZ

W każdym momencie pracownik może zlikwidować konto i wybrać oszczędności. Jeśli jednak dokona tego jednorazowo przed osiągnięciem 60. roku życia, pobierze odpowiednio:

  • 100 proc. wkładu własnego pomniejszonego o podatek Belki,
  • 70 proc. wkładu pracodawcy pomniejszonego o podatek Belki.

Utraci jednak możliwość skorzystania z dopłat od państwa.

Po zlikwidowaniu konta, pracownik może rozpocząć oszczędzanie ponownie, zakładając konto PPK.

W dwóch sytuacjach z pieniędzy zaoszczędzonych w PPK będzie można skorzystać wcześniej. Uczestnik PPK będzie miał możliwość wypłaty środków w celu pokrycia wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na zakup pierwszego mieszkania (zwrot do 100 proc., przed 45. rokiem życia), oraz wypłaty środków w sytuacji poważnej choroby, członka najbliższej rodziny lub własnej (do 25 proc. bezzwrotnie).